ความลับของเก๋สมัยเด็ก

สวัสดีค่ะ เป็นยังไงกันบ้างคะทุกคน สบายดีมั้ย วันนี้เก๋จะขอพักเรื่องชีวิตการทำงานก่อนนะ เก๋จะมาเล่าถึงสมัยที่เก๋ยังเด็กค่ะ ซึ่งอันนี้พ่อเล่าให้ฟังมาอีกทีนะ พ่อบอกว่าเก๋เป็นโรคภูมิแพ้ค่ะ คือสมัยที่เก๋เด็กมากกก ประมาณ 6 เดือน พ่อแม่ก็ซื้อแพมเพิร์สมาให้ใส่ เหมือนทั่วๆไปใช่ปะที่จะแบบให้เด็กใส่ไว้ป้องกันฉี่เลอะ ทีนี้ปรากฏว่าเก๋ใส่แล้วผื่นขึ้นค่ะ เต็มตรงขาหนีบ แคม ก้นหมดเลย ตอนแรกไปหาหมอบอกว่าเป็นผื่นผ้าอ้อมค่ะ เลยให้ยามาทา ทาไปก็ไม่หาย สุดท้ายหมอเลยบอกว่าอาจจะแพ้แพมเพิร์สค่ะ เลยให้เปลี่ยนยี่ห้อ แต่เปลี่ยนแล้วก็ยังเป็นผื่น พ่อแม่ก็เปลี่ยนเป็นผ้าอ้อมที่เป็นผ้า ปรากฏผื่นก็ยังขึ้นค่ะ สุดท้ายจำเป็นต้องถอดค่ะ คือไม่ใส่อะไรเลย พ่อแม่บอกว่าลำบากมากต้องเปลี่ยนผ้าปูที่นอนตลอด เพราะเก๋ฉี่อึบนที่นอนเลยค่ะ 55 เก๋ก็กลายเป็นเด็กที่ใส่ได้แต่เสื้อ ส่วนท่อนล่างตั้งแต่สะดือลงไปเปลือยเปล่าตลอดเวลา ใครมาเยี่ยมก็เห็นหมดค่ะ พ่อก็ต้องเล่ากันยาวเลย

เวลาที่ไปไหนนอกบ้านพ่อแม่ก็จะพาเก๋ออกไปทั้งที่เปลือยท่อนล่างเลยค่ะ พ่อบอกมีคนมองเยอะอยู่แต่ก็ทำเป็นไม่สนใจ จนเก๋อายุขวบกว่า เริ่มเดินได้เองแล้ว พ่อก็หากระโปรงมาให้ใส่ค่ะ เก๋ก็ใส่ได้แต่ใส่กางเกงในไม่ได้ค่ะ พอใส่แล้วผื่นขึ้นเลย เก๋เลยต้องโนแพนตี้ไป ทีนี้เด็กจะไประวังอะไรล่ะคะ เวลาเล่นอะไรกระโปรงก็เปิดเห็นหมดแหละ ยิ่งช่วงที่เข้าอนุบาลนะ เครื่องแบบมันก็เป็นกระโปรงอยู่แล้วไง เวลานั่งขัดสมาธิหรือวิ่งเล่นอะไรงี้กระโปรงเปิดหมดไม่มีเหลือ ตอนแรกครูเห็นก็ตกใจใหญ่ 55 เรียกพ่อไปคุย สุดท้ายพ่อเลยอธิบายให้ครูฟัง แกก็เลยเข้าใจ เก๋ก็เลยได้โชว์จิ๋มโชว์ก้นไปเรื่อยๆ จนถึงประมาณ 6 ขวบอาการผื่นก็หายไปค่ะ รู้เพราะตอนนั้นที่โรงเรียนเก๋ฉี่ราดในห้องเรียน (สงสัยคงกินน้ำเยอะ) ครูก็เลยให้กางเกงในเก๋บอกเอาไปเปลี่ยนในห้องน้ำ (คือครูไม่รู้ว่าเก๋ไม่ได้ใส่กางเกงใน) เก๋ก็เดินถือกางเกงในไปใส่ในห้องน้ำ แล้วก็ใส่ยาวจนถึงตอนกลับบ้านเลย พ่อมาเห็นตอนเก๋แก้ผ้าจะอาบน้ำ ก็ตกใจใหญ่ รีบมาถอดให้ แต่ปรากฏว่าผื่นไม่ขึ้นค่ะ เลยรู้ว่าหายแล้ว หลังจากนั้นพ่อก็ให้ใส่กางเกงในค่ะ แต่ด้วยความที่เก๋ไม่ชินไง ก็คนมันไม่เคยใส่มาตั้งแต่แรก เวลาจะฉี่อะไรงี้ก็ต้องถอดออกก่อน ตอนนั้นรู้สึกว่าลำบาก แล้วก็อึดอัดด้วย ลมไม่โกรกเหมือนเคย 55 เก๋เลยมักจะถอดออกเวลาที่ไปถึงโรงเรียน ด้วยความที่กลัวพ่อว่าค่ะ

พอเข้าโรงเรียน พ่อไปปุ๊บเก๋ก็ถลกกระโปรงขึ้นถอดกางเกงในออกเลยค่ะ ตรงหน้าโรงเรียนเลย ด้วยความที่เก๋ยังเด็กเลยไม่รู้สึกอายอะไร คนที่เห็นก็มีครูผู้ชายที่เฝ้าประตูกับเด็กนักเรียนหลายๆคน เค้าก็มองกันค่ะแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เก๋ก็เอากางเกงในใส่กระเป๋าแล้วไปเรียนตามปกติ จะใส่อีกทีตอนก่อนกลับบ้านค่ะ ปกติก็ใส่ในห้องเรียนเลย จำได้ว่ามีเพื่อนถามว่าทำอะไร เก๋ก็บอกว่าใส่กางเกงในแปปนึง 55 แน่นอนว่ามีคนได้เห็นจิ๋มเก๋เยอะมาก ถึงจะอยู่ประถมแต่เก๋ก็ยังไม่รู้สึกอายค่ะ เวลาเล่นอะไรงี้กระโปรงเปิดก็ไม่เหลือ อย่างเช่นเล่นกระโดดหนังยางงี้ เพื่อนบางคนจะใส่กางเกงซ้อน แต่เก๋นอกจากจะไม่ใส่แล้วยังไม่ได้ใส่กางเกงในด้วยค่ะ จำได้ว่ามีพวกรุ่นพี่ชั้น ม ต้นมาดูบ่อยๆ ตอนนั้นก็คิดว่าคงมาดูพวกเก๋เล่นกระโดดกันค่ะ (เอหรือว่าอาจจะไม่มีอะไรก็ได้มั้ง)

จนมีอยู่ครั้งนึงค่ะ เก๋ลืมใส่กางเกงในตอนจะกลับบ้าน พอขึ้นรถตอนก้าวขากระโปรงมันเปิด พ่อก็เห็นค่ะ เลยถามว่ากางเกงในไปไหน เก๋ก็บอกอยู่ในกระเป๋าค่ะ พ่อก็บอกทำไมไม่ใส่ ก็เถียงกันค่ะ สุดท้ายพ่อก็ยอมแพ้บอกไม่ใส่ก็ไม่ต้องใส่ พอกลับถึงบ้านก็เอากางเกงในเก๋โยนทิ้งหมดเลยค่ะ คงจะตั้งใจประชดเก๋ ตั้งแต่นั้นเก๋ก็ไม่ได้ใส่กางเกงในอีกเลย

จนเก๋อายุ 10 ขวบ พ่อก็ซื้อกางเกงในมาให้ใส่อีก คราวนี้มีเสื้อในของเด็กสีขาวบางๆด้วย พ่อบอกว่าเก๋โตแล้ว ต้องใส่ เก๋ก็ไม่ยอมค่ะ ก็เถียงกัน สุดท้ายก็จำต้องใส่จนได้ มันแบบอึดอัดนะตอนนั้น เสื้อก็ต้องใส่สองชั้น แต่เก๋ก็แอบดื้อค่ะ คือพ่อบอกว่าเวลาออกไปนอกบ้านต้องใส่ เวลาอยู่บ้านเก๋เลยแก้ผ้าออกจนล่อนจ้อนซะเลย 55 พ่อก็เห็นทุกวันเลย แต่คงขี้เกียจว่าละ ตอนนั้นจิ๋มเก๋ยังไม่มีขนขึ้นซักเส้นเลย นมก็เริ่มมีหัวหน่อยๆ แต่ยังไม่ตั้งเต้า พ่อคงรู้สึกเฉยๆ อ้อมีน้องชายอีกคนที่เห็น แต่ยังเด็กเยอะเลยคงไม่ได้อะไร เวลาเก๋ไปโรงเรียนก็ใส่เสื้อผ้าไป แรกๆอึดอัดมากค่ะแต่ไม่รู้มันเริ่มชินตอนไหน แล้วเริ่มรู้สึกอายตอนไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน จนมีวันนึงเก๋ก็ใส่เสื้อผ้าในบ้าน (ปกติถึงบ้านจะแก้ผ้าก่อนอย่างแรกเลย) พ่อก็ถามว่าอ้าวไม่แก้ผ้าแล้วเหรอ เก๋ก็ส่ายหน้าเฉยๆค่ะ ตั้งแต่นั้นก็รู้สึกว่าอาย ไม่อยากให้ใครเห็นเราโป๊เลยค่ะ ก็กลายเป็นเหมือนเด็กสาวธรรมดาทั่วไปคนนึงตั้งแต่นั้น.....จนถึงช่วงมหาลัยนี่แหละค่ะ